Denkend aan de Hoeksche Waard
zie ik,

De wieken van de molens,
draaiend in de wind
Dijken aan het water,
waar zwaan en gans een plekje vindt

Paarden in het weiland
en blatende schapen
Waar je bloemen, fruit, en groenten
nog zelf kunt komen rapen

Hier komt hij nog langs,
de rijdende bakker,
En staat de boer in alle vroegte
weer klaar op zijn akker.

Voor aardappels, biet
en wuivende korenaren.
Waar je met de boot nog
naar een eiland toe kan varen

De grote variatie huizen
van villa tot schuur,
Met de Hoeksche gastvrijheid
van een vriendelijke buur

Hier zijn de ambachten
nog lang niet verdwenen
En zie je hoe het vroeger was
nog aan vele gevelstenen

Zoveel gebouwen en kerken
waarvan één de scheefste toren
Als je je ogen sluit en luistert
zul je niets dan wind en vogels horen

Zoveel verschillende vogels
en diverse wandelpaden
Met je kaplaarzen aan
tussen Schotse Hooglanders waden

Waar bootjes in de haven deinen
door het kabbelende water
En dichters en schrijvers het hebben
over vroeger, nu en later

De gezelligste winkels en restaurants,
waar een traan rolt met een lach
Het is een voorrecht hier te wonen
te genieten elke dag

Waar toch zeer bekende mensen
zo gewoontjes zijn gebleven
En er met musea, festivals en meer
altijd wel iets valt te beleven

Waar de buurtbus je kan brengen
precies waar je moet zijn
Staande aan de voet van de windmolen
voel je je als mens toch klein

Waar strijders worden herdacht
op allerlei manieren verbeeld
Toen maar ook zeker nu
blijft de wereld heel verdeeld.

Maar hier leiden viaducten,
Bruggen en tunnels
Naar waar hoge watertorens
Je terug brengen in de rust

Copyright Jeanine Verolme